język potoczny

См. также в других словарях:

• język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… …   Słownik języka polskiego

• potoczny — «często, stale się zdarzający; często, na co dzień, powszechnie używany, stosowany, spotykany; codzienny, pospolity, zwyczajny» Potoczne sprawy. Potoczna nazwa. W potocznym rozumieniu słowa. ∆ Potoczna rozmowa, konwersacja «rozmowa, konwersacja o …   Słownik języka polskiego

• potoczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} charakterystyczny dla nieoficjalnych, codziennych kontaktów międzyludzkich, zgodny z powszechnym użyciem, zwyczajem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potoczne słownictwo, metafory, wyobrażenia. Potoczny język …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… …   Słownik języka polskiego

• mowa — 1. (Coś) odjęło komuś mowę, (coś) odebrało komuś mowę, głos; ktoś stracił mowę, głos a) «ktoś utracił zdolność mówienia wskutek choroby, urazu itp.»: Zakochany śpiewał pod jej oknem, a że Jadzia mieszkała na dziesiątym piętrze, po dwóch występach …   Słownik frazeologiczny

• hindustani — m ndm «używany w Indii i w Pakistanie język potoczny, z którego rozwinęły się języki literackie: hindi i urdu» Mówić językiem hindustani. ‹z pers.› …   Słownik języka polskiego

• kolokwializm — m IV, D. u, Ms. kolokwializmzmie 1. lm M. y «wyraz lub wyrażenie używane tylko w swobodnej, potocznej mowie» Obfitość kolokwializmów we współczesnej prozie. 2. blm «język mówiony, potoczny; styl języka mówionego» Kolokwializm młodej poezji. ‹ang …   Słownik języka polskiego